اندر حکایات زندگی دکتر حسابی

[bigbang]

فقط یک فراش دانشجوی مدرسه مهندسی بود

جالب این هست که مدرسه مهندسی تشکیل شد ولی حتی یک دانشجو هم پیدا نمی کردم تا بتوانم او را در کلاس درسم بنشانم و مهندسی راه به او یاد دهم .مدتی فراش و خدمتگزار آنجا را در کلاس درس می نشاندم و به او که پیرمرد بود آموزش میدادم . این پیرمرد چندان حوصله نداشت و تا می آمدم به او درس دهم خوابش می برد . با خودم گفتم اگر وضع به همین منوال ادامه پیدا کند همین یک اتاق را هم از دستم میگیرند . بنابراین دلم را به دریا زدم و دوباره از وزیر وقت ملاقات گرفتم و از او تقاضا کردم برای کسانی که مهندسی یاد می گیرند و مدرک آن را می گیرند ، امتیازی در نظر گرفته شود و به آنها حقوق بیشتری پرداخت شود . وزیر پذیرفت و این موضوع اعلام شد . بعد از اعلام این موضوع 11 نفر داوطلب شدند تا دوره 3 ساله مهندسی را سپری کنند .