نام شناسی و ریشه واژه ها

[behnam5555]

آب که سر بالا بره، قورباقه ابوعطا می خونه

آب طبیعتاً سرپائین می رود، نه سر بالا. ابوعطا یکی از دستگاه های موسیقی ایرانی است (مثل ماهور، شوشتری، همایون ....). اگر روزی، روزگاری آب سربالا برود، قورباقه از خوشحالی آواز خواهد خواند. این ضرب المثل به این معنی است که اتفاق خیلی خوبی برای کسی رخ داده است و او به مرادش رسیده است و اینقدر خوشحال است که آواز می خواند.
اگر واقعاً دیدی یا شنیدی که قورباقه ای ابوعطا می خواند، زود برو پیش روانپژشک چونکه ممکن است حالت بدتر بشود و خدای نکرده عکس خودت را توی ماه ببینی.
امروزه (در قرن بیست و یکم) اگر آب سر بالا برود، قورباقه بندری می خواند
وقتیکه جوانی زیاد به دانش و معلومات و اطلاعات اندکش می نازد، بویژه وقتی جلوی پیری دنیا دیده، اظهار فضل می کند، می گویند آب که سر بالا میره (فردی که پیر شده)، قورباغه یعنی آن جوان (باقورقور کردن/ فضل فروشی اش) ابوعطا میخواند.