بچه های کرماشان - گفتگوی کرمانشاهی -کلوپ بچه های کرمانشاه

[فرانک]

مرسی آناهیتا گیان
پس نگیرم دیگه....؟آخی خدا خیرت بده خواهر جون
بچه ها امروز افتاده بودم یاد کارا و بچگیای محمد و علی
یکیشه براتان بگم
علی کلا سر و صدای الکیه باباش میگه جاهل بی خطر (لات بی خطر)
مثلا از کسی عصبانیه میاد میگه به علی تا سرشه نچسبانم به دیوار نندازمش صندق عقب ماشین باباش پهنش نکنم رو آسفالت می کنمش اعلامیه می چسبانمش به دیوار و خلاصه
علی 4 سال کوچیکتره
هفت هشت سال پیش محمد با دوستاش ی تیم داشتن میرفتن کوچه بغلیمان با تیم به قول خودشان رغیب مسابقه
علی بدون اجازه ش میرفت کوچه بغلی دعوا درست میکرد و در میرفت بدو میامد خانه
محمد و دوستاشه میگرفتن بعضی وقتا هم میزدن و هم میخوردن. بعضی وقتا حسابی میخوردن چون محله اونا بود جمعیتش بیشتر
همیشه محمد میامد شکایت اولین جمله شم با نفسهای بریده و بلند این بود
چه وضعشه؟؟؟ای میاد با ای قدش لات بازی هیچیم نیس ما ره میندازه جان هم

[آناهیتا الهه آبها]

فرانک خانوم خاطره از بچه ها گفتی منم یاد دوران بچگیم افتادم و جمله چه وضعشه
خداو ریوار کس ناره یه شری بودم که خدا میدانه
یادمه 6 سالم بود نمیدانم از کجا شنیده یا دیده بودم که با کاغذ میشه خمیر و چسب درست کرد
منم دست به کار شدم دیدم جزوه های داداشم روی زمینه نامردی نکردم همشانه جمع کردم و ریختمشان تو یه تشت آب
دیه هرچی جلو دستم بود ریختم تو تشته
تاید و سفید کننده و شامپو و یه دانه از او چسبای رازی که بزرگ بودن کردم تو تشته و یواشکی یه ملاقه ای آورده بودم و هی همش میزدم یه کفی درست شده بود که نگو خودم یه ذوقی میکردم
آخرش درست نشد بی خیالش شدم همشه دور ریختم
داداشم آمد خانه تا دید برگه هاش نیست دانست کار منه و داد زد که ای چه وضعشه
و از دست ای (منظورش مه بودم)چه باید بکنیم منم خو بری خودم یه شخصیتی داشتم بهم برخورد
حالا چه جوری گیرم آورد و ازم حرف کشید بماند منم با خودم گفتم تلافی میکنم و نوشابه گازدار میریزم تو چشاش تا بسوزه
او موقعها هم از او نوشابه های شیشه ای بود اینقدر تکانش دادم که حسابی گازش درآمد
ولی از قدیم گفتن چاه مکن بهر کسی اول خودت بعد دیگری
خلاصه بلا سر خودم آمد و بیهوشی و بیمارستان و بخیه نتیجه کارم شد
هی یادش بخیر...