|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
09-14-2011
|
||||
|
||||
پوزش
گفته بود پيش از اين‌ها: دوستي ماند به گل دوستان را هر سخن، هركار، بذر افشاندن است در ضمير يكدگر باغ گل روياندن است گفته بودم: آب و خورشيد و نسيمش مهر هست باغبانش، رنج تا گل بردمد گفته بودم گر به بار آيد درست زندگي را چون بهشت تازه، عطرافشان و گل‌باران كند گفته بودم، ليك، با من كس نگفت خاك را از ياد بردي! خاك را لاجرم يك عمر سوزاندي دريغ بذرهاي آرزويي پاك را آب و خورشيد و نسيم و مهر را زانچه مي‌بايست افزون داشتم شوربختي بين كه با آن شوق و رنج « در زمين شوره سنبل» كاشتم! - گل؟ چه جاي گل، گياهي برنخاست در پي صد بار بذرافشاني‌ام باغ من، اينك بيابان است و بس وندر آن من مانده با حيراني‌ام! پوزشم را مي‌پذيري، بي‌گمان عشق با اين اشك‌ها، بيگانه نيست دوستي بذري‌ست، اما هر دلي درخور پروردن اين دانه نيست.
__________________
. . . . .
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 03:45 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.