سخنان پادشاهان و سرداران بزرگ ایران زمین

[bigbang]

یعقوب لیث فرزند مام وطن

يعقوب ليث آزادمرد ايراني و اين مبارز خستگي ناپذير راه تجديد استقلال ملي ايران و قهرمان ميهن کار آزاد کردن هرات باميان بلخ کابل غزنه و بست از سلطه اعراب را در ۲۱ بهمن تکميل کرد(۸۶۷ ميلادي)يعقوب در طول ۱۱سال بعد نيشابور گرگان کرمان و فارس و خوزستان را هم متصرف شد در ساحل دجله با خليفه عباسي به جنگ پرداخت.

يعغوب ليث فرمانروا و پيشواي عياران و جوانمردان سيستان بود در ده قرنين که از پايگاه هاي افسانه اي رستم و ستورگاه او بود ديده به جهان گشود .چون باليد و کار آمد شد براي رهايي ميهن از آشوب و آشفتگي و گسيختگي کمر همت بست .او خود را از پشت و نژاد گرشاسپ نياي رستم مي دانست .پس او از دوده و تخمه رستم است و رستم پاسدار ايران و پديد آورنده آيين معرفت و جوانمردي و راهرو و پوينده هفت خان و هفت شهر عشق يا هفتگانه رسايي بود .

آموزگار و پروردگار سياوش و نمايان ساز و بر تخت نشاننده کيخسرو و نياکان او بود...يعقوب روزگار ايران و مهراب و قبله گاه رستم را پريشان و تلخ ديد بايد بر می خاست و برخاست از همه کارهاي او مي گذريم به بزرگترين کارش مي پردازيم و آفرين بر او که که بار امانت را پيش ار فردوسي بر دوش کشيد و در دل گفت قرعه کار به نام من ديوانه زدند
يعقوب به فرمانروايي مي رسد شاعران او را مي ستايند به تازي يعقوب مي گويد: ((چيزي که من اندر نيابم چرا بايد گفت؟))و تا آن زمان نامه پارسي نبود و اولين شعر پارسي درآن هنگام سروده شد و اينچنين ايران و زبان ايراني زنده مي شود .