اخبار کرمانشاه، کرماشان نیوز

[رزیتا]

بانوی ورزشكار كرمانشاهی، گلایه مند از عدم توجه كافی به ورزش بانوان

كرمانشاه - عضو تیم ملی ووشوی بانوان كشور با انتقاد از عدم توجه كافی مسوولان به ورزش بانوان گفت: استان كرمانشاه یكی از قطبهای مهم كشور در ورزش بانوان بویژه ووشو است و این مسئله توجه بیشتر مسوولان به وشو و ووشوكاران را می طلبد.

به گزارش ایرنا، سمیه میرانی یكی از پرافتخارترین ورزشكاران استان كرمانشاه است كه هرچند سالیان متمادی برای ورزش استان زحمات فراوانی كشیده است اما در میان مردم استان آنچنان كه شایسته است، شناخته شده نیست.

این بانوی ووشوكار كه متولد سال 1363كرمانشاه می باشد، ورزش را از نوجوانی آغاز كرده و به سرعت وارد دنیای ورزش حرفه ای شده و كسب 33 مدال طلای كشوری و به دست آوردن عنوان ششمی جهان تنها بخش كوچكی از افتخارات وی می باشد.

سمیه میرانی روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: هرچند در كودكی بر اثر سانحه، والدین خود را از دست دادم و شرایط چندان مناسب نبود اما در سال 78 یعنی در 16 سالگی ووشو را آغاز كردم و دو سال بعد یعنی در سال 81 به عضویت تیم ملی درآمده و به مسابقات جهانی ماكائو اعزام شدم و جزء اولین بانوان محجبه ای كه به مسابقات جهانی اعزام شدند، بودم.

وی با اشاره به كسب دو مدال طلا در مسابقات قهرمانی كشور كه در سالجاری در كرمانشاه برگزار شد، گفت: در مسابقات قهرمانی كشور انتخابی تیم ملی توانستم دو مدال طلا را كسب كنم و در اردیبهشت ماه نیز برای اعزام به مسابقات آسیایی ویتنام به اردوی تیم ملی می روم.

میرانی كه سابقه مربیگری تیم ملی ووشوی بانوان را نیز در ویترین افتخارات خود دارد، می گوید: چهار سال مربی تیم ملی ووشوی جوانان و نوجوانان بوده ام و امسال نیز مربیگری تیم ملی ووشوی بانوان، اعزامی به مسابقات شانگهای چین را بر عهده داشتم كه در این مسابقات توانستیم سه نشان طلا، یك نقره و سه برنز كسب كنیم.

وی می افزاید: هم اكنون دانشجوی رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی هستم و مجبورم برای تامین شهریه دانشگاه روزانه ساعات زیادی را در باشگاههای مختلف به مربیگری بپردازم و از سوی دیگر تمرینات خود را برای حفظ آمادگی دنبال كنم و یا در اردوهای تیم ملی حضور یابم اما متاسفانه بسیاری از اساتید به این مسایل توجه نمی كنند و میان من و دیگر دانشجویان كه فقط درس می خوانند هیچ تفاوتی قایل نیستند.

مربی تیم ملی ووشوی بانوان در ادامه با انتقاد از وضعیت رسیدگی به بانوان ووشو كار و تامین امكانات برای آنان می گوید: استان كرمانشاه همواره یكی از قطبهای مهم ووشوی بانوان بوده و كسب عنوان قهرمانی كشور در سالجاری و سال گذشته موید این مطلب است اما متاسفانه امكانات مناسبی برای این ورزش در سطح استان وجود ندارد و در حد و اندازه های این ورزش با آن برخورد نمی شود.

این داور درجه یك كشور تصریح می كند: ابزار مورد نیاز این ورزش از جمله شمشیر و چوب آن در ایران تولید نمی شود و افراد معدودی آن را از چین وارد می كنند بنابراین ورزشكاران مجبورند با هزینه بالا این وسایل را تهیه كنند.

میرانی نبود سالن های مناسب و استاندارد را یكی از مشكلات عمده می داند و می افزاید: در ووشو به دلیل حركات خاص و امكان آسیب دیدن ورزشكاران باید از تشكها و نیز وسایل كمك تمرینی ویژه استفاده كرد و همچنین این ورزش در یك زمین باز انجام شود اما در همه سالنها و باشگاه های ورزشی سطح استان زمینها كوچك، كف سرامیك و سقفهای كوتاه وجود دارد و مشكلات زیادی را برای ووشو كاران ایجاد می كند.

این عضو تیم ملی در ادامه عدم توجه كافی مسوولان استان به تیم وشوی بانوان برای شركت در مسابقات لیگ را یادآور شد و گفت: به دلیل عدم پرداخت بموقع دستمزدها به بهانه های مختلف اكثر بانوان ووشوكار استان كه در سطح كشور نیز مطرح می باشند برای تیمهای سایر استانها بازی می كنند و من هم امسال در لیگ برای تیم گاز مازندران بازی می كنم.

وی عدم توجه به ورزشكاران مطرح استان را موجب دلسرد شدن ورزشكاران تازه كار دانست و خاطرنشان كرد: متاسفانه نوع برخوردها موجب شده است كه افرادی مانند من كه سالهاست در زمینه ورزش حرفه ای فعالیت می كنیم به الگویی منفی تبدیل شویم و دیگر ورزشكاران با دیدن شرایط ما و اینكه بعد از سالها ورزش نه از بیمه ای برخورداریم و نه امكان اشتغال در جای مناسبی برایمان فراهم است از ادامه ورزش منصرف شده و یا اینكه آن را تفریحی دنبال می كنند.

میرانی می افزاید: بیش از 10 سال است كه در عرصه ورزش حرفه ای حضور دارم و تمام وقتم را صرف آن كرده و تحصیلاتم نیز در رابطه با رابطه با ورزش است اما هیچ چشم اندازی برای آینده كاری خود ندارم، در حالی كه می شود از افرادی مانند من به عنوان مربی ورزش مدارس استفاده شود.

این بانوی ورزشكار با گلایه از مسوولان استانی گفت: به عنوان تنها مربی خانم كه از ایران به مسابقات شانگهای اعزام شد و نتایج خوبی نیز به دست آورد، هنگام بازگشت به استان هیچ استقبالی از من نشد در حالیكه از هیئت ووشو انتظار داشتم كه حداقل به دلیل حفظ شان استان به این مسئله توجه می كردند.

میرانی در پایان از مسوولان استان خواست به ورزش ووشوی بانوان كه دارای پتانسیلهای فراوانی است بیشتر توجه كرده و زمینه بازگشت ورزشكاران به تیم استان را فراهم كنند.