حجاب

[amir ahmadi]

شايد در رياضت هندی ، عامل اول ، و در فقر طلبی كلبی يونانی عامل دوم‏
بيشتر مؤثر بوده است .
علل ديگری نيز برای پديد آمدن رياضت و گريز از لذت ذكر كرده‏ اند . از
آن جمله اين كه محروميت و شكست در موفقيتهای مادی مخصوصا شكست در عشق ،
سبب توجه به رياضت می‏ گردد . روح بشر پس از اين نوع شكستها انتقام خود
را از لذتهای مادی بدين صورت می‏ گيرد كه آنها را پليد می‏ شناسد و فلسفه‏ ای‏
برای پليدی آنها می ‏سازد .
افراط در خوشگذرانی و كامجوئی عامل ديگر توجه به رياضت است . ظرفيت‏
جسمانی انسان برای لذت محدود است . افراط در كامجوئی و لذات جسمانی و
تحميل بيش از اندازه ظرفيت بر بدن موجب عكس العمل شديد روحی مخصوصا
در سنين پيری می‏ گردد . خستگی ، سرخوردگی به وجود می‏ آورد .
تأثير اين دو علت را نبايد انكار كرد ولی مسلما اينها علت منحصر
نمی‏ باشند . تأثير اين دو علت بدين نحو است كه پس از شكستها و عدم‏
موفقيتها ، و يا خستگيها و فرسودگيها ، انديشه وصول به حقيقت در روح‏
بيدار می‏ گردد . توجه به ماديات و غرق شدن در انديشه ‏های مادی خود مانعی‏
است برای اينكه انسان درباره ازليت و ابديت و حقيقت جاودانی بيانديشد
و در اين جهت فكر و تلاش كند كه از كجا آمده‏ ام و در كجا هستم و به كجا
می‏روم ؟ اما همين كه به واسطه شكست و يا خستگی ، حالت گريز و بی رغبتی‏
نسبت به ماديات در روح پديد آمد ، انديشه در مطلقات بلامزاحم مانده جان‏
می‏گيرد . اين دو عامل هميشه به كمك عامل اول سبب توجه به رياضت می‏ شود
. و البته بعضی از افرادی كه به سوی رياضت كشيده می‏شوند تحت تأثير اين‏
دو عامل می‏باشند نه همه آنها .