مشاعره سنتی

[ماهین]

تو را با غیر می بینم ، صدایم در نمی آید
دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید

[مستور]

ترا تيشه دادم كه هيزم زني
ندادم كه بنيان مردم كني

[افسون 13]

در دهر چو آواز گل تازه دهند
فرمای بتا که می به اندازه دهند
از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ
فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند

[مستور]

در اين دنيا كه مردانش عصا از كور مي دزدند
من از خوش باوري اينجا محبت را طلب كردم

[ماهین]

ما در این عالم که خود کنج ملالی بیش نیست
عالمی داریم در کنج ملال خویشتن
سایه ی دولت همه ارزانی نو دولتان
من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن

[مستور]

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحيرم چه خوانم شه ملك لا فتي را

[افسون 13]

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست

[mary.f]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد

[افسون 13]

دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود
غم خوردن بیهوده نمیدارد سود
پُر کن قدح می به کفم در نه زود
تا باز خورم که بودنیها همه بود

[mohammad.90]

در خرابات مغان گر گذر افتد بازم

حاصل خرقه و سجاده روان دربازم