بیماریهای غدد درونی و متابولیسم

[hoobare]

افراد ديابتي مبتلا به عارضه کبد چرب در معرض خطر بيماري‌هاي کليوي قرار دارند

نتايج يک پژوهش جديد نشان داد: بيماران مبتلا به ديابت نوع دوم که با عارضه غير الکلي کبد چربي (nafld) نيز دست به گريبان هستند در معرض خطر بالاي ابتلا به مشکلات و ناراحتي هاي کليوي ناشي از ديابت قرار دارند.

به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين عارضه نوعي بيماري کبدي مزمن است که در آن ذرات چربي در داخل کبد تشکيل مي شوند و طبق آمار شيوع اين بيماري رو به افزايش است.

اين مطالعات روي هزار و 760 بيمار بزرگسال ايتاليايي مبتلا به ديابت نوع دوم صورت گرفته است که از اين تعداد، 547 بيمار طي يک دوره شش و نيم ساله به بيماري مزمن کليوي دچار شدند.

در اين پژوهش، بيماران ديگر با ساير عوامل متداول در بروز عارضه کبد چرب مانند مصرف الکل، ابتلا به هپاتيت مزمن ويروسي و استفاده از داروهايي با تاثيرات سمي بالقوه روي کبد گنجانده نشدند.

دکتر گيو واني تارگر از دانشگاه شهر وروناي ايتاليا و دکتر مايکل کونکول از مرکز علوم بهداشتي دانشگاه کلورادو در شهر دنور در ايالت کلورادوي آمريکا درباره نتايج يافته هاي خود اظهار داشتند: تشخيص بيماران مبتلا به عارضه کبد کم چرب بر ضرورت مداواي بيشتر زير گروهي از بيماران ديابتي تاکيد مي کند به طوري که خطر ابتلا به بيماري‌هاي کليوي در اين گروه از بيماران کاهش پيدا کند.

بيماران ديابتي مبتلا به عارضه کبد چرب در واقع 69 درصد بيشتر از افراد ديابتي که با اين عارضه دست به گريبان نيستند، در معرض خطر ابتلا به بيماري مزمن کليوي قرار دارند.

پژوهشگران مي گويند پس از محاسبه و در نظر گرفتن طيف وسيعي از ساير فاکتورهاي خطر زاي بالقوه از جمله سن، جنسيت، چاقي بدن، طول دوره ديابت، کنترل گليسميک، فشار خون بالا، سيگار، مصرف داروهاي کنترل فشار خون، ديابت يا نارسايي چربي ليپيدي، تفاوت بر جاي مانده که نشان دهنده تاثير اين عارضه کبدي در تشديد احتمال بروز بيماري کليه بود، بسيار فاحش و مهم بود.

نتايج تحقيقات نشان داد که ارتباط بين عارضه کبد چرب و بيماري مزمن کليه به آساني منعکس کننده فاکتورهاي خطر زاي مشترک (مانند چاقي) بين دو بيماري نيست.

متخصصان مي گويند ديابت مربوط به بيماري کليه يا ديابت نفروپاتي مي تواند به از بين رفتن دائمي عملکرد کليه منجر شود که در نتيجه فرد نيازمند دياليز يا پيوند کليه خواهد شد.

با اين حال، درمان زود هنگام و به موقع نفروپاتي در بيماران ديابتي در مواردي که بيماري هنوز در مراحل اوليه است در کاهش سرعت پيشرفت بيماري بسيار موثر است.

از اين جهت تشخيص زود هنگام پيش نشانه ها و فاکتورهاي خطر زاي بيماري مزمن کليوي بسيار اهميت دارد.

پژوهشگران معتقدند که درمان صحيح و موثر مي تواند به پيشگيري يا به تاخير انداخت احتمال بروز بيماري کليوي در اين بيماران کمک کند.

سال‌ها طول مي کشد تا بيماري کليوي ناشي از ديابت بروز کند. در برخي افراد در نخستين سال‌هاي ابتلا به ديابت عملکرد ***** کردن کليه ها در واقع شديدتر از حد طبيعي است.

طي چند سال افرادي که به بيماري کليه مبتلا مي شوند داراي مقادير اندکي پروتئين خون آلبومين خواهند بود که به داخل ادرار آنها نفوذ مي کند.

اين نخستين مرحله از بروز بيماري کليوي است. با پيشرفت بيماري مقدار آلبومين بيشتري به ادرار نفوذ مي کند و در اين وضعيت معمولا عملکرد ***** کردن در کليه افت مي کند. معمولا همزمان با آسيب کليه، فشار خون افزايش پيدا مي کند.

به طور کلي ندرتا آسيب کليوي در 10 سال اول ابتلا ديابت بروز مي کند و معمولا 15 تا 25 سال طول مي کشد تا اين بيماران به مشکلات و نارسايي کليوي مبتلا شوند. به علاوه در بيماران ديابتي که بيش از 25 سال بدون هيچ علايمي از نارسايي کليوي زندگي مي کنند، احتمال ابتلا به مشکلات کليه کاهش پيدا مي کند.

آمارها نشان مي دهد که در آمريکا سالانه بيش از 100 نفر به نارسايي کليه مبتلا مي شوند و البته ديابت شايعترين عامل بروز بيماري مزمن کليه است که 44 درصد موارد جديد ابتلا به اين بيماري را موجب مي شود.