بچه هاي دبستان حسن خطاط

اصلاح سر به روش اون قدیما!

بازم میخوام از موضوعاتی بگم که امروزه به هیچ وجه دیده نمیشه!...ایندفه موضوع موی سر بچه ها یادم اومد!

...
اون موقع ها مثل امروز بچه های دبستانی به هیچ وجه اجازه نداشتن موی سرشون رو بلند کنن! باید همیشه موهاشون رو از ته میزدن یا به اصطلاح می تراشیدن و پشت یقه کتهاشون هم یه پارچه سفید میدوختن!

جالبه نه!؟ میگفتن واسه نظافته! البته پر بیراه هم نبود اون وقتها توی همه خانواده ها پهداشت کاملاْ رعایت نمیشد! مخصوصاْ دبستان خطاط به خاطر نزدیکی به جعفر آباد و بالای تپه و محله هایی که مردمش فقیرو بی بضاعت بودن دانش آموزهاش به اون صورت نظافت رو رعایت نمیکردن...بعضی از خانواده ها بودن که بضاعت این رو نداشتن که بچه ها رو برای تراشیدن موی سر بفرستن سلمونی بنابر این خودشون دست بکار میشدن و با قیچی موی سر فرزندشون رو کوتاهمیکردن! اصطلاح این کار هم چهره کردن میگفتن!! نتیجه کار یه کله بود با شیارهای سفید و خطوط مشکی چیزی شبیه پوست گور خر!!! اگه امروز کسی اینجور بیاد مدرسه فکر کنم چند نفری از خنده روده بر بشن ولی اون موقع تقریباْ عادی شده بود! اوایل نمیدونستم چرا کله این بچه ها که اغلب هم جعفر آبادی بودن اینجوریه بعداْ فهمیدم علتش اصلاح با قیچه !! درست مثل کوتاه کردن پشم گوسفند با قیچی! قیچی که میگم نه اصلاح به روش امروزی ها! قیچی کردن مو از روی پوست سر منظورمه !امروزه دیگه توی هر خونه ای یه ماشین اصلاح پیدا میشه ! و دیگه اون کله ها رو کسی مشاهده نمیکنه!