غمنامه

[SonBol]

به خيالم كه تو دنيا واسه تو عزيزترينم
آسمونها زير پامه اگه با تو رو زمينم
به خيالم كه تو با من يه هميشه آشنايي
به خيالم كه تو با من ديگه از همه جدايي
من هنوزم نگرانم كه تو حرفهام رو ندوني
اين ديگه يه التماسه من مي‌خوام بياي بموني

من و تو چه بي‌كسيم وقتي تكيه‌مون به باده
بد و خوب زندگي من رو دست گريه داده
اي عزيز هم قبيله با تو از يه سرزمينم
تا به فرداي دوباره با تو هم قسم‌ترينم

[SonBol]

شب آغاز هجرت تو
شب درخودشکستنم بود
شب بي رحم رفتن تو
شب از پا نشستنم بود

شب بي تو ، شب بي من
شب دل مرده هاي تنها بود
شب رفتن ، شب مردن
شب دل كندن من از ما بود

واسه جشن دلتنگي ما
گل گريه ، سبد سبد بود
با طلوع عشق من و تو
هم زمين ، هم ستاره بد بود

از هجرت تو شكنجه ديدم
كوچ تو اوج رياضتم بود
چه مؤمنانه از خود گذشتم
كوچ من از من ، نهايتم بود

به دادم برس ، به دادم برس
تو اي ناجي تبار من
به دادم برس ، به دادم برس
تو اي قلب سوگوار من

سهم من جز شكستن من
تو هجوم شب زمين نيست
با پر و بال خاكي من
شوق پرواز آخرين نيست

بي تو بايد دوباره برگشت
به شب بي پناهي
سنگر وحشت من از من
مرهم زخم پير من كو ؟

واسه پيدا شدن تو آينه
جاده ي سبز گم شدن كو ؟
بي تو بايد دوباره گم شد
تو غبار تباهي

با من نياز خاك زمين بود
تو پل به فتح ستاره بستي
اگر شكستم ، از تو شكستم
اگر شكستي ، از خود شكستي

به دادم برس ، به دادم برس
تو اي ناجي تبار من
به دادم برس ، به دادم برس
تو اي قلب سوگوار من


ایرج جنتی عطایی

[SonBol]

"جاده"

خداگریه مسافروندید

دل نبست به هیچ کس و دل نبرید

آدموبرای دوری ازدیار

جاده رابرای غربت آفرید

جاده اسم من وفریادمی زنه

می گه امروزروزدل بریدنه

کوله باری که پرازخاطره هاست

روی شونه های لرزونه منه

ازتموم آدمای خوب وبدازتموم قصه های خوب وبد

چی برام مونده به جزیه خاطره

نقش گنگی توغباره پنجره

جاده آغوشش و واکرده برام

منتظربوده که من باهاش بیام

قصه ی تلخ خداحافظی رامیخونم با اینکه بسته هست لبام

پشت سرگذاشتن خاطره ها

همه ی عشقا ودلبستگی ها

خیلی سخته ولی چاره ندارم جاده فریادمی زنه بیا