زبان بدن - body language

[GolBarg]

دست ها
خم كردن بازوها:
این كار میگوید: “من پر زور و نیـرومند هستم.” بالا آوردن یـك بازو نیز راهی برای جلب توجه میبـاشد. هر دو دسـت را بـجلو دراز كردن ژست خوش آمد گویی میباشد.
دستها به پشت:
وقتی دستها به پشت كمر قلاب میگردند مفهومش این است كه فرد وضعیت را تحت كنترل خود دارد. میگوید: “من راحت هستم” مشابه حركتی كه سربازان زمانی كه در حالت خبردار نیستند به خود میگیرند.
دستها به جلو:
هنگامی كه ما مضطرب می باشیم تمایل به نگاه داشتن دستهـای خود در جلوی بدن خود داریم تا بتوانیم یك سد حفاظتی ایجاد گردانیم.
دستهای قلاب شده:
بر خـلاف دسـت به سـینه بودن كه دستها بطور متقاطع به روی سینه قرار میگیرند، این ژست در افرادی مشاهده میشود كه در شرایط اضـطراب آمـیزی قرار دارند. در واقع چنین به نظر می آید برای حفظ جانشان به خودشان دست آویخته اند.
دستهای تا شده:
زمانیكه دستها مقابل بدن همدیگر را قطع میكنند، مـعـمـولا نشانگر وضعیت تدافعی میباشد. فرد میگوید: من تمایل ندارم به هرچیزی كه با عقایدم در تضـاد می باشد گـوش دهـم. اغـلب مردم از مانعی كه این طرز ایستادن پدید می آورد آگاهی ندارند. اما بـی تـردیـد بـرای سـد كـردن هـر گونه تعدی و مزاحـمت بكار گرفته می شـود. خصوصا وقتی كه لبهای درهم و اخم نیز با آن همراه گردد.
دراز كردن دست :
زمانی كه یك مرد نشسته و دست خود را دراز كرده، او میـگوید: “من اینجا را تحت كنترل خود دارم”. اما اگر یك زن این كا را انجام دهد، مـردها معمولا اینگونه می پندارند كه او از حد و حدود خود تجاوز كرده است. هر چنـد زمـانـی كه تنها یك دست را روی صندلی مجاور قرار میدهد میگوید: “میخواهم مانند شما(مردها) باشم”
دست به كمر بودن:
دستها دو طرف كمر به طوری كه آرنج به طرف خارج بدن قرار مـیـگیرد فرد میگوید: از من فاصله بگیر. این یك عمل نا آگاهانه می باشد كه مـا هـرگاه احساس جامعه ستیزی داشته باشیم و یا در محل پر ازدحامی قرار داریم و تـمایـل نداریم دیگران نزدیك به ما شوند اعمال میكنیم.
شانه بالا انداختن:
شانه ها بر آمده گشته و كف دستها به سمت خارج میچرخنـد. پیام روشن و واضح می باشد: من شما را نمی شناسم . و یا من نمی تـوانم به شما كمك كنم. دلالت بر احساس درماندگی فردی است كه این ژست را به خود میگیرد.
راست قامت ایستادن:
حالت ایستادن افراشته میگوید شما انسان با اعتماد به نفس، صادق و موفقی هستید. حتـی اگـر كـوتـاه قـد باشید، گرفتن یك ژست مطمئن و بی پروا شما را پر ابهت نشان خواهد داد.
گامهای كوتاه-بلند:
استفاده از تمام طول پا در هنگام راه رفتن، گامهای بلند برداشتن و كمر را راست و سر را بالا نگاه داشتن بیانگر یك حالت مطمئن و با صراحت می باشد. برعكس گام های ریز و با شانه های قوز كرده فرد را ترسو و آسیب پذیر مینماید.
احوالپرسی دوستانه:
با اندك بالا آوردن ابرو زمانیكـه بـرای نـخستین بار شخصی را ملاقات می كنید، شما را علاقه مند، با نشاط و هوشیار می نماید.
رویارویی نزدیك:
هر فردی مجاز و نیازمند مقدار معینی حـریـم شـخـصـی در پـیـرامـون خودش میباشد. معمولا آن حریم شخصی ۱۸۰-۹۰ سانتیمتری شمـا امـتـداد مـی یـابد. محدوده صمیمی و خودمانی ۵۰ سانتیمتر امتداد دارد. زمانیكه فردی خیلی نزدیك به جلو می آید منجر به مزاحمت و ناراحتی می گـردد. این یـك عـمل تـجاوز كارانه می باشد كه مرزها و حدود دیگران را رعایت نكرده و احترامی برای آنها قائل نمی باشد. این طرز رفتار می تواند سبـب شود تا یـك فـرد مـنـفعـل و بی اراده، احساس آسیب پذیری كرده و حالت تدافعی به خود گیرد. تا زمانی كه از شما در خواست نشده عقب بمانید.
بی رغبتی:
اگر میخواهید برتر از دیگران جلوه كنید، پشت به دیوار تكیه زده و دست به سینه بایستید. پیام روشن است: “مزاحم نشوید.”
گرفتن گردن:
هنگامیكـه دسـت بـه طرف بالا تاب خورده و خودش را به پشت گردن قلاب می كند نشانه خشم می باشد. در دوران بدوی این ژست به ضربت سختی بر سر فرد مقابل منجر می گشت. اما در جامعه متمدن میباید از این عمل اجتنـاب ورزیـد. افرادیكه زبان بدن را متوجه میشوند از توانمندی این عمل آگاه هستند.
بی قراری(وول خوردن):
در موقعیت اجـتمـاعی هرگاه با پول خرد داخل جیبتان بازی كنید و صدای جیرینگ جیرینگ آن را درآورده یا با موها و یا لباستان كلنجار رویـد، علامت واضحی است كه شما عصبی، بی قرار و هیجان زده می بـاشـیـد. بـرای گـذاشتن تاثیر خوب بر روی دیگران سعی كنید این حركات تهییج آمیز و بیتاب گونه را در خود فرو نشانید.
كشیدن شلوار:
این عمل در مردان بیش از زنان انجام میشود. چون مردها هستند كه اغلب اوقات شلوار به تن می كنند. پارچه شلوار یك پا به نشانه نـابـاوری بـه بــالا كشیده میشود. مانند این میماند كه پایش را روی یك چیز ناخوشایند گـذاشـته و میكوشد آن را از روی شلوارش بتكاند.

به دیوار تكیه زدن:
زمانیكه شما به دیوار و یا درب ورودی با آرامش خاطر بسیار، تـكیه می دهید، به دیگران می گویید كه بمانند. این روشـی اسـت برای طولانی كردن گفتگو خصوصا وقتی كه در موقعیتهای اجتماعی قرار دارید.
ارتباط نزدیك:
دو فردیكه با هم گفتگو كرده و همدیگر را در یك جایگاه و همسو مییابند، انس و علاقه متقابل را نمایان میكند. افرادیكه برای مدت زمان مدیدی با یكدیگر بوده اند حركات یكدیگر را تـقـلـیـد و تـكرار كـرده و حـتـی كلمات و الفاظ یكسانی را همزمان بیان میكنند.
نزاع:
هنگامی است كه دو فرد رو در روی هم، اما برخـلاف مـورد قـبلـی می ایستند كه بیانگر خشونت و تند خویی شدید میباشد. در شرایط عادی هر دو فرد در هنگام صحبت كردن اندكی از یكدیگر فاصله میگرند. امـا هرگاه بخواهند با یكدیگر زورآزمایی و نزاع كنند خود را در حالت بینی به بینی قرار میدهند كه تقابل بسیار خطرناكی است.
تعظیم كردن:
این ژست ادای احترام دنیای كهن، دیگر كاربردی جـز در محافل دیپلماتیك و موقعیت های رسمی ندارد. هر چند كه در زمانهای گذشته بـه عنوان ادای احـترام و درود فرستاندن متعارف بكار می رفته است، اما اكنـون در اغـلـب اوقـات تـوسـط هـنرمـندان و مجریان بر روی سن مورد استفاده قرار میگیرد
زبان بدن (موی سر)
برخي از كارشناسان بر اين باورند كه مدل موي شخص مي‌تواند نشان‌گر تصوير شخصي, كيفيت زندگي, ميزان عملگرايي, خودنمايي, اثرگذاري و پايگاه اجتماعي و اقتصادي فرد باشد. برخي نيز بر اين باورند كه موي شخص مي‌تواند نشانگر بالندگي عاطفي و ناحيه‌ي زيستي باشد.
مفاهيم مختلف مدل‌هاي مختلف مو را در طول دهه‌هاي گذشته از نظر بگذرانيد. فرضاً, در دهه‌ي ۶۰ و ۷۰ قرن بيستم موي بلند شخص نشانه‌ي عصيان‌گري و شورشگري بود, اما امروزه در دهه‌ي ۹۰ يك راننده‌ي كاميون بيابان نيز موهايش را بلند مي‌كند تا بسان سلطان موسيقي راك جلوه كند. بايد توجه داشت كه موهاي بلند دخترك ۱۵ ساله تفسير متفاوتي با موهاي بلند يك زن ۵۵ ساله دارد. در هر صورت, در اين قسمت حتي‌المقدور اسرار شناخته شده‌ي انواع مدل مو را در اختيار شما قرار مي‌دهيم. بايد توجه داشت كه نشانه خواني بايد همراه با نشانه‌هاي آشكار ساير ويژگي‌هاي فرد باشد تا بتواند فرد را به سوي تشخيص درست رهنمون شود.
موي مردان
موي بلند و موي كوتاه _ باور غالب اين است كه موي كوتاه نشانه‌ي محافظه كاري و سازگاري و موي بلند نشانه‌ي ماهيتي هنري و عصيان‌گري است. اين باور گهگاه درست مي‌نماياند؛ وليكن در همه‌ي موارد اين گونه نيست, زيرا موهاي بسيار كوتاه مي‌تواند نشانه‌ي موارد زير باشد:
فرد احتمالاً اهل ورزش است؛
در حال طي كردن دوره‌ي نظام بوده و يا اين كه در گذشته يك نظامي بوده است؛
شخص در سازمان و يا اداره‌اي كار مي‌كند كه مجبور است مويش را كوتاه نگه دارد؛ اين امر مي‌تواند نشان‌گر گرايشات هنري, عصيان‌گري و مدگرايي باشد (در صورتي كه مو به طور غريبي رنگ شده باشد و يا اين كه بسيار كوتاه باشد)؛
ممكن است نشانه‌ي محافظه‌كاري فرد باشد؛
احتمالاً شخص به نوعي مشغول درمان بوده و يا اين كه اين امر از ضرورت درماني ناشي شده است؛
احتمال دارد فرد اين گونه بپندارد كه جذابتر مي‌نماياند؛
فرد به دليل راحتي و سهولت كاري, موي كوتاه را ترجيح مي‌دهد.
اگر چه تامل در خصوص موارد بالا مي‌تواند براي تشخيص ماهيت اشخاص راهگشا باشد, ليكن بسندگي صرف به اين ذهنيات و كليشه‌ها مي‌تواند بازدارنده باشد.
موي آراسته: مردي كه با موي آراسته, سشوار كرده و تافت زده ظاهر مي‌شود و اين امر را با لباس و كفش گرانقيمت همراه مي‌كند, خواهان به رخ كشيدن موقعيت و پايگاه غبطه‌برانگيز اجتماعي و شغلي خود است.
اين حالت مي‌تواند نشانه‌ي كاميابي اقتصادي, خودمهم پنداري و اثرگذاري بر روي ديگران باشد. معمولاً مردان اين گونه براي موي سر خويش سرمايه‌گذاري پولي و زماني نمي‌كنند. در هر حال, استنباطي كه از اين حالت مي‌توان كرد اين است كه چنين مرداني بدين وسيله قدرت, توان مالي و برتري پايگاه اجتماعي خويش را به رخ ديگران مي‌كشند.
بعلاوه, همين برداشت را مي‌توان به ناخن‌هاي آراسته نيز تعميم داد.
نشانه‌هاي مرتبط با ريزش, كم پشتي و طاسي سر
مرداني كه معدود تارهاي موي باقيمانده بر روي سر خود را با دقت و وسواس محسوسي شانه مي‌كنند و به اصطلاح به آن حالت مي‌دهند, در واقع بدين وسيله خودخواهي خود را نشان داده و در عين حال نسبت به قضاوت و داوري ديگران غافل هستند. زماني كه من با چنين مرداني برخورد مي‌كنم, نخستين سوالي كه به ذهنم خطور مي‌كند اين است كه آيا اين مرد نمي‌داند كه ما چشم داريم و همه چيز را مي‌بينيم. نكته‌ي قابل توجه اين كه اين برداشت‌ها وحي منزل نيست و در همه‌ي حالات استثنا به چشم مي‌خورد.
استفاده از كلاه گيس و كاشتن و ترميم موي سر: مرداني كه با ترميم موي سر خويش كم پشتي و يا ريزش آن را جبران مي‌كنند, بدين وسيله نخوت و فقدان اعتماد به نفس خويش را نشان مي‌دهند. بعلاوه, بدين وسيله فرد با جذاب نشان دادن خويش اعتماد به نفس از دست رفته را كسب مي‌كند. در هر صورت, از نشانه‌هاي اين نوع اقدامات ترميمي مردان مي‌توان به مواردي چون برخورداري از امكانات مادي, نقص زدايي و ظاهر گرايي اشاره كرد.
استفاده از انواع كلاه‌ها:
مردان طاسي كه از كلاه بيس‌بال براي پوشش اين نقيصه‌ي خود استفاده مي‌كنند, در واقع در برابر پير شدن از خود مقاومت نشان مي‌دهند. در اين ارتباط بايد به اين نكته توجه كرد كه بسياري از مردان طاس براي حفاظت از فرق و كاسه‌ي سر خويش در برابر آفتاب سوزان از اين كلاه‌ها استفاده مي‌كنند؛ ليكن اگر مردان طاس در منزل نيز از اين كلاه‌ها استفاده مي‌كنند, اين امر مي‌تواند نشان‌گر فقدان خودباوري و اعتماد به نفس باشد.
موي رنگ شده:
مرداني كه موي سر خود را رنگ مي‌كنند, عمدتاً خواهان پوشاندن موهاي سفيد خود هستند و بدين وسيله خود را جوان مي‌نمايانند. روشن است كه اين وسيله در همه‌ي حالات و مقاطع سني نمي‌تواند راهگشا باشد. فرضاً چنان چه مرد ۷۵ ساله‌‌اي داراي موهاي مشكي يك‌دست باشد, در آن صورت پنهان‌كاري كاملاً بي‌مورد است. در هر صورت, از ويژگي‌هاي اين اشخاص مي‌توان به خودخواهي, واقعيت گريزي و بسان كبك عمل كردن اشاره كرد.
موي صورت مردان
ريش و سبيل: برخي از مردم بر اين باورند كه ريش و سبيل مي‌تواند نشانه‌ي راز آلودگي شخص باشد. بايد توجه داشت كه اين برداشت درست نبوده و مردان به دلايل مختلف از موي صورت استفاده مي‌كنند.
در هر صورت, ريش و سبيل مي‌تواند به موارد زير دلالت كند:
مرد مي‌پندارد كه بدين شكل جذاب‌تر مي‌نماياند؛
مرد جوان بدين وسيله خود را سالدار مي‌نماياند؛
با استفاده از ريش, فرد سن و سال و چروك‌هاي صورت خود را مي‌پوشاند؛
فرد بدين وسيله نقص صورت خود را مي‌پوشاند؛
مرد ريشو بدين شكل ماهيت عصيانگرانه‌ي خويش را مي‌نماياند؛
مرد در جايي شاغل است كه از اين بابت محدوديتي را به شخص تحميل نمي‌كنند.
دقيقاً به طول و شكل و شمايل ريش و سبيل مردان توجه كنيد, زيرا ريش و سبيل‌هاي بلند مي‌تواند گرايشات سياسي ليبراليستي مردان را بنماياند. از سوي ديگر, ريش و سبيل نامرتب, كثيف و ناآراسته مي‌تواند نشانه‌ي ويژگي‌هايي چون كاهلي, دلمردگي, اختلالات و عوارض روحي و فيزيكي, فقدان قدرت داوري و ساير كاستي‌ها و نقايص بهداشتي باشد.

موهاي ساير قسمت‌ها:
ابروان پرپشت و نامرتب و موهاي زياد دماغ و گوش مردان, نشانه‌ي اين است كه اين اشخاص به ظاهر خويش اهميتي نمي‌دهند. برخي از اين مردان بر اين باورند كه مرتب كردن و آراستن موهاي اين قسمت‌هاي صورت عملي نادرست و نامردانه است.
مدل موي نامتعارف و نمايان:
مدل و يا رنگ موي غير عادي و نامتعارف مي‌تواند دلالت بر موارد زير داشته باشد:
ماهيت ناسازگار؛
فرد ماهيتي عصيانگرانه و شورشي دارد؛
فرد شيفته‌ي ماجراجويي است؛
فرد گرايشات مدپرستانه و هنري دارد؛
فرد داراي شغلي نامتعارف بوده و سبك زندگيش نامتعارف است؛
شخص بدين وسيله خواهان عضويت در يك گروه هم سال خاص است؛
سازگاري با مدل‌‌هاي غالب و حاكم در اجتماع؛
بي‌توجهي به صورت‌هاي ظاهر؛
ميل به منحصر به فرد بودن و جلب توجه كردن؛
تاثيرات فرهنگي (سن و سال فرد, نژاد و گروه‌هاي مختلف اجتماعي).
موي زنان
مدل موي زنان در قياس با چگونگي موي مردان محدوديت چنداني ندارد, زيرا مردم آسان‌تر انواع مدل موي سر زنان را مي‌پذيرند, چون مدگرايي عمدتاً از آن جنس مونث است. با اين وجود, موي سر نمايان و نامتعارف زنان نيز تعابير و تفاسير خاص خود را دارا مي‌باشد.
موهاي كوتاه و بلند: بر اساس فرهنگ ما, جواني و جذابيت جسماني زنان با موي بلند تعريف و تبيين مي‌شود. به همين دليل, بلندي و كوتاهي موي زنان تفاسير خاص خود را دارا مي‌باشد. حال اگر عليرغم اين نگرش فرهنگي زني مويش را كوتاه نگه دارد, بايد به موارد زير توجه كرد:
موي زيبا, كوتاه و آراسته اين حالت مي‌تواند نشان‌گر تمايلات هنري فرد بوده و در عين حال از برخورداري مالي حكايت كند. باري, هزينه كردن مبلغ قابل توجهي از درآمد براي آرايش مو مي‌تواند نشانه‌ي اهميت دادن به ظاهر شخصي, ميل به پذيرفته شدن, اهميت دادن به نظرات ديگران و احتمالاً عدم ايمني باشد.
موي كوتاه معمولي زنان _ چون نگه داشتن موي بلند دشوار و هزينه بر است, بسياري از زنان موي خود را كوتاه مي‌كنند تا از دنگ و فنگ نگهداري موي بلند در امان باشند. در هر صورت, از نشانه‌هاي بارز اين حالت مي‌توان از عملگرايي فرد نام برد, به ويژه اگر اين حالت با ساير ويژگي‌هاي عملگرايي همراه شود.
موي بسيار كوتاه سبب توجه ديگران مي‌شود _ چنان چه لباس زني زرق و برق دار و زننده باشد, جلب توجه كردن اين حالت مو نمود مي‌يابد.
احتمال دارد كه موي بسيار كوتاه دلالت بر ضرورت‌هاي درماني داشته باشد _ فرضاً, زناني كه شيمي درماني مي‌شوند, چاره‌اي جز اين ندارند.
در رابطه با موهاي بلند بايد موارد زير را از نظر گذراند:
چون فرهنگ ما موي بلند را نشانه‌ي جذابيت و زيبايي مي‌داند, زني كه بيش از چهل سال سن دارد و در عين حال موهايش را به طور نماياني بلند نگه مي‌دارد, در برابر پير شدن از خودش مقاومت نشان مي‌دهد و ادا و اطوار جوانان و چشم نوازان را در مي‌آورد. از ويژگي‌هاي اين زنان مي‌توان به مواردي چون ذهنيت گرايي, روياپردازي و واقعيت‌گريزي اشاره كرد.
موي بلند نمايان يك زن ممكن است حالت چشم‌نوازي نداشته باشد و اين كيفيت سبب شود كه بپندارد كه بدين شكل جذابيت جنسي محسوسي كسب مي‌كند.
موي بلند نامتعارف مي‌تواند نشانه‌ي عصيانگري و ماهيت شورشي بر عليه آداب و سنن دست و پا گير و بازدارنده باشد, زيرا بسياري از زنان موي بلند نمايان را نشانه‌ي آزادي و فارغ بودن از هر گونه محدوديتي مي‌دانند. حال اگر نوع لباس زن اين برداشت را تقويت كند, در آن صورت اين نشانه انكار ناپذير مي‌شود.
موي بلند كثيف و ژوليده مي‌تواند نشان‌گر خصوصياتي چون فقدان قوه‌ي تشخيص و داوري, بيماري, كاهلي و تنبلي, تن‌آسايي, ماهيتي شورشي, دلزدگي و لاقيدي شخص باشد. در صورت كثيف بودن موي سر, براي خواندن زنان لازم است كه به ساير شاخص‌هاي بهداشتي نيز توجه شود.
موي پوش داده: پوش دادن مو مي‌تواند نشان‌گر سالمندي زن بوده و در عين حال مي‌تواند نمايانگر ناحيه‌ي زيستي زن باشد. فرهنگ حاكم بر مناطق مختلف سبب مي‌شود كه اشخاص اولويت و ارجحيت فرهنگي را در ظاهر خويش دخالت دهند.
اين حالت تا حدي كم پشتي مو را جبران مي‌كند و هم اين كه سبب صرفه‌جويي در هزينه‌هاي آرايشي مي‌شود.
رنگ مو:
رنگ كردن مو در بين اين جنس طبيعي است. مگر آن كه زني مويش را به طور نامتعارفي رنگ كرده باشد و اين رنگ كاملاً به چشم بخورد. از سوي ديگر, چنان چه زني سفيدي مويش را با رنگ كردن بپوشاند, اين امر مي‌تواند گويا باشد. براي مثال, اين اشخاص متوسل به تمارض و وانمود كردن نشده و واقعيت سني خويش را به راحتي پذيرا مي‌شوند. در برابر اين گروه, اشخاصي هستند كه به دلايل حساسيت‌هاي آلرژيكي اقدام به رنگ كردن نمي‌كنند. در هر صورت, در هنگام خواندن شخصيت زنان بايد ظرايفي از اين دست نيز لحاظ شود.
موي صورت و تن زنان:
در ايالات متحده, هنجار غالب فرهنگي اين است كه زنان موهاي زير بغل را زدوده و پاهاي خود را عاري از هر گونه موي زبر سازند. به علاوه, موهاي ابرو نيز بايد آراسته باشد. زني كه هراسي از رويش مو در تنش ندارد, بايد به فرهنگ ديگري تعلق داشته باشد. باري, زني كه در ايالات متحده متولد شده باشد, وليكن اقدام به زدودن موهاي نواحي مختلف تنش نكند, مي‌تواند نشانه‌هايي چون عصيانگري, دلبستگي به باور رهايي و طبيعت باوري را به دست دهد.
از ساير نشانه‌ها نيز مي‌توان به افسردگي, كاهلي, دلزدگي و راحت طلبي اشاره كرد. از سوي ديگر زني كه دستي به سر و صورت خويش نمي‌كشد و نسبت به موهاي پراكنده‌ي صورت و ابروي خود بي‌توجه است, بدينسان اعتراض خود را نسبت به هنجارها و قيودات تحميلي جامعه مي‌نماياند و اهميتي به نظر ديگران در اين خصوص نمي‌دهد. بعلاوه, شايد كيفيت بزرگ شدنش بر اساس باورهاي خاصي بوده باشد.
سخـن آخـر :
سخن آخر اينكه بدانيد بهترين شيوهً قرار گرفتن در كنار هم با زاويه نود درجه است نه مستقيم در روبروي هم و به همين لحاظ بهترين ميـز براي مذاكـره يك ميز گـرد است نه ميز چهـارگوش. هنگامي به سخنان ديگران گوش مي دهيد با كمي خم شدن به جلـو در صندلي، به طرف مقابل نشان دهيد كه به سخنانش توجه داريد وعلاقمنديد ولي مراقب باشيد كه در اين كار افراط نكنيد و بيش از هفتاد وپنج درجه خم نشويد-چون با اين كار طرف مقابل را در تنگنا قرار ميدهيد و بعيد نيست كه وي به شكل تدافعي دست ها را زير بغل قرار دهد .تماس چشمي خود را بطور مناسب با گوينده حفظ كنيد. افراط در تماس چشمي موجب اعمال فشار به طرف مقابل و كاهش آن نمايانگر عدم اعتماد به سخنان او يا عدم تمايل به شنيدن بقيه آنهاست.

منبع:سایت پزشکان بدون مرز

[GolBarg]

اگر ادمین مسئله ای در این موضوع نداشته و اجازه بده این پست را بصورت مناظره ای داشته باشیم به نظرم خیلی جذاب خواهد شد.
البته این موضوع را در نظر داشته باشم که بیشتر این مطالب در مورد ما صدق خواهد کرد و ممکن استثنائاتی هم وجود داشته باشد.
خوب من اول از خودم شروع میکنم.

البته بعضی قسمتاش که مطمئن تر هستم را قرار میدم انشالله بیشتر در خدمتم.


مناره كردن انگشتان:
هنگامی كه فردی انگشتان خود را به هم فشرده و چـانـه و دهان را روی سر انگشتان قرار میدهد نـشانگر تفكر عـمـیق است. مانند زمانی كه شخص به امید شنیدن جواب می باشد. همچنین حایلی اسـت بـرای مـحـافـظـت كـردن از قفسه سینه، پایین صورت و دهان.

این عملو وقتی حسابی موضوع برام جذاب باشه مثل همین زبان بدن انجام میدم.

قلاب كردن دستها پشت سر:
این یك ژست متكبرانه میباشد. خصوصا زمانی كه فرد به عقب تكیه داده باشد. او میگوید: من آنقدر بر شما سلطه دارم كه نیاز به دفاع كردن از خودم ندارم.

ولی اینقدرها هم متکبر نیستماااا

و خیلی موارد دیگر
از دوستان درخواست میکنم در این زمینه با یکدیگر همکاری صمیمانه ای داشته باشیم

[GolBarg]

خوب دوستان امیدوارم تسلط کافی داشته باشید و موقع مصاحبه استرس به سراغتون نیاید.
مسلما این شیو ها فقط در مصاحبه استفاده نمی شود حتی برای برقراری یه رابط هجدید با یک شخص جدید و ...... استفاده می شود.
ذهن خلاق خود را بکار گیرید.شما همانی خواهید شد که دوست دارید باشید.


زمان مصاحبه است و قلبتان چنان میتپد که میخواهد از سینه خارج شود، دانه های عرق روی پیشانیتان نشسته و افکارتان مغشوش است.


اما، این تنها یک مصاحبه کاری است نه یک بازجویی خصومت آمیز. هرچند شکی نیست که گاهی مصاحبه برای کار میتواند بسیار اعصاب خرد کن باشد، اما نباید فراموش کرد که بسیاری از جویندگان کار، زمان قابل توجهی را به نگران شدن و تمرین درباره آنچه باید در مصاحبه بگویند اختصاص میدهند، و سپس زبان بدن آنان تمام این زحمات را به باد میدهد.

یک ضرب المثل قدیمی میگوید :"مشکل از آنچه میگویی نیست، بلکه در شیوه بیان کردن آن است." و این واقعیتی است که حتی وقتی چیزی نمیگویید هم صادق است. شما باید بدانید که چگونه حرفه ای بودن خود را از طریق کلام و رفتار نشان دهید.

از آنجایی که سرنخهای موجود در رفتار و زبان بدن شما، حاوی پاسخهایی مهم و مختصر بوده و هنگامی که در حالت نگران و اضطراب هستید و نمیتوانید شوق و تمایل خود را ابراز کنید، زبان بدن میتواند بیانگر احساسات شما باشد، به ارایه راهنمایی در این زمینه میپردازیم:

با همان کلام اول مجذوبشان کنید
قرار است قبل از اینکه وارد محل مصاحبه شوید، کارهای زیر را انجام داده باشید: با خواندن اخبار و اطلاعات مربوط به شرکت، خود را از کار و امور آن آگاه ساخته، پاسخ خود را با تمرین برای پاسخ به سوالات احتمالی و معمول مصاحبه آماده کرده و با دقت لباس مناسبی بر تن نموده و با روی و مویی به اندازه آراسته در محل حاضر شده باشید. به این ترتیب شما آماده هستید، درست است؟

عده ای از مسئولان کارگزینی و مدیران مدعی هستند که در عرض 30 ثانیه و حتی کمتر، میتوانند یک کاندیدای مناسب برای کار پیشنهادی را تشخیص دهند، که طبعا مقدار بسیار زیادی از این تشخیص، برپایه ظاهر شخص و زبان بدن اوست. هرگز هنگام ورود به اتاق مصاحبه در حال مرتب کردن کراوات یا بالا کشیدن شلوار و صاف کردن دامن نباشید. این کارها را باید قبل از ورود انجام داده باشید. هنگام دست دادن مراقب باشید که دستتان مانند "ماهی مرده" نباشد، محکم و با اعتماد به نفس دست بدهید و در حالی که سلام میکنید در چشمان طرف مقابل نگاه کنید.

بایدها و نبایدها
اگر روی صندلی به جلو و عقب تاب بخورید، پای خود را بلرزانید، با انگشتان خود ضرب گرفته و بدن خود را بخارانید، درست مانند کارمندی به نظر میرسید که نمیتواند حتی برای چند دقیقه متمرکز باقی بماند. و کسی چنین کارمندی را نمیخواهد.

نباید
• پس سر یا گردن خود را بمالید، حتی اگر واقعا دچار گرفتگی گردن شده اید. چنین حرکتی شما را بی علاقه نشان میدهد.

• بینی خود را لمس کرده با بمالید. چنین کاری علاوه بر اینکه چندان مودبانه نیست، موجب میشود که کاملا صادق و روراست به نظر نرسید.

• دست به سینه بنشینید. این حرکت ظاهری غیر دوستانه و غیر متعهد به شما میدهد.

• پاهایتان را روی هم انداخته و با بیخیالی پای رویی را بلرزانید. اینکار توجه شخص مقابل را منحرف کرده و در ضمن نشانه میزان ناراحتی و نا امنی شماست.

• بدن خود را به سمت درب متمایل کنید. به این ترتیب به نظر میرسد که هر لحظه آماده فرار هستید.

• در حالت نشسته قوز کنید. این حالت شما را بی علاقه و بدون آمادگی نشان میدهد.

• با نگاهی خالی به او خیره شوید. این حالت، نگاه کسی است که میخواهد خود را از شخص مقابل دور نگهدارد.

باید:
• با پشت صاف بنشینید و اندکی به جلو خم شوید. علاوه بر اینکه این حالت نشان دهنده علاقه و توجه شما به این گفتگوست، تنظیم بدن خودتان با شخص مصاحبه کننده، نشانه تحسین و موافقت شما با اوست.

• با حفظ حالت علاقمند چهره خود، اشتیاقتان را نمایش دهید. به موقع سر تکان داده و حرکاتی متناسب با آنچه میشنوید نشان دهید.

• فاصله مناسب بین خود و طرف مقابل را حفظ کنید. فاصله ایمن از طرف مقابل حداقل 50 سانتیمتر است.

• استفاده از ادوکلن و عطریات را بسیار محدود کنید. بسیاری از افراد نسبت به عطریات حساسیت دارند. اگر از هر لحاظ مناسب باشید اما موجب سردرد مصاحبه کننده شوید، همه چیز خراب خواهد شد.

• اگر در آن واحد با بیش از یک مصاحبه کننده روبرو هستید، مراقب باشید که نگاهتان در حین پاسخ دادن به کسی که از شما سوال کرده است، لحظاتی نیز متوجه شخص دیگر شود و سپس دوباره به سمت نفر اول برگردید. فقط مراقب باشید که مانند تماشاچی تنیس به نظر نرسید.

• همیشه امکان وقفه در مصاحبه وجود دارد. در چنین مواقعی، از خیره شدن به مصاحبه گر که در حال انجام کاری فوری است، خودداری کنید و با اشاره او را متوجه کنید که در صورت لزوم، میتوانید بیرون منتظر بمانید.

• در انتهای مصاحبه، حتی در زمانی که در حال مصاحبه تلفنی هستید، بایستید و لبخند بزنید. ایستادن موجب افزایش میزان هوشیاری شما شده و موجب میشود که شما با تمرکز بیشتری به گفتگو ادامه دهید و هنگام خداحافظی تعارفها و جملات بی ربط بر زبان نیاورید. موقرانه خداحافظی کنید.

پس از چند پرسش و پاسخ فکر شده و سنجیده با شخص مصاحبه کننده، کار تقریبا تمام میشود، اما همچنان باید خونسردی خود را حفظ کنید. دست دادن شما هنگام خداحافظی باید به همان قدرت و اعتماد بنفس ابتدای کار باشد. این حالت را در طی خروج از دفتر و ساختمان شرکت و ورود به خیابان حفظ کنید. هنگامی که سوار اتوموبیل خود یا تاکسی شده و یا فاصله مناسبی از محل دور شدید، میتوانید بدن خود را رها کنید. زیرا اگر همه موارد را عالی انجام داده و در طی مصاحبه درخشیده باشید، آخرین چیزی که به آن نیاز دارید این است که رئیس آینده تان، شما را در حال بشکن زدن ببیند.

منبع:مجله الکترونیکی فریا

[GolBarg]

در اکثر نقاط جهان ،دست دادن اولین حرکت در برقراری رابط است.مردم به اولین تاثیر گذاری دیگران ،نوع لباس پوشیدن و برخورد کردن ،توجه می کنند و همچنین توجه می کنند که افراد به هنگام دست دادن چه جملاتی را بیان می کنند. در ارتباطات تجاری ،این توجه دو چندان است و حتی طرفین مطالعه ومشخص می کنند که چه بپرسند و چگونه پاسخ دهند تا بتوانند تاثیر مثبت از خود بر جای گذارند.همچنانچه تمامی این موارد مهم هستند ،دست دادن نیز گاهی فراموش می شود یا نادیده گرفته می شود ،چیزی که اولین نقطه انتقال اطلاعات بطور فیزیکی است.
در یک رابطه دو سویه دست دادن نقطه قوتی است که می تواند یک تفاوت فاحشی ایجاد کند.
هفت راز دست دادن و تاثیر گذاشتن بر طرف ارتباط به شرح زیر است.
1 - ارتباط را با لبخند آغاز کنیم .دست دادن خوب بدون ژست گرفتن میسر نیست . این یک نقطه اتصال در ارتباط میان فردی است و یک توافقی است بین طرفین که مایلند خشنودی خود شان را به همدیگر انتقال دهند.بهترین راه برای انجام آن کمک گرفتن از چهره و چشمانمان است.

2-دستمان را بازنگهداریم و مطمئن باشیم که دست دادنمان آغاز گر یک ارتباط قوی خواهد بود نه دست دادن با کف دست یا انگشتان یا دست دادن با دستمالی که در دست داریم .

3-دست دادن خوب باید محکم اما نه با فشار و زور زیاد باشد.چرا که دست دادن آغازیک مسابقه کشتی نیست و نباید هم آنقدر شل باشد که دست دادن مانند لمس کردن یک ماهی مرده باشد.آیا شما خودتان مایلید با کسی که دست اش همانند ماهی مرده است دست بدهید؟ بی تردید نه همیشه دستانتان محکم و استوار باشد وآن رابا فشار دستان طرف مقابلتنانا تنظیم کنید.

4-دست دادن خوب ،توام با حرکت ملایم بالا و پائین دست است نه پس وپیش دادن آن . مگر اینکه بخواهید مثلا درختی را با هم اره کنیم. حرکت ملایم دستانتان را هم باید تنظیم کنیم به گونه ای که برای طرف ارتباط راحت باشد.

5-برخی دوست دارند دست دادنشان طولانی و برخی هم مایلند خیلی کوتاه باشد.باید با توجه به خواست طرف ارتباط این مدت تنظیم شود

6-به دست چپمان نیز فکر کنیم . اگر چه ممکن است در برخی از فرهنگها مرسوم نباشد ، اما استفاده از دست چپ گرمی خاصی به ارتباط می دهد و آنرا صمیمانه تر می کند .اگر بخواهیم احساس صمیمانه تری را به دیگری انتقال دهیم ، دست چپمان را هم بکار بگیریم و بازوی دست طرف مقابل را بگیریم

7-اگر نگاه مستقیم و لبخند ملایم نتواند ارتباط را از طریق دست دادن بر قرار سازد ، حتما شما این ارتباط را از دست خواهید داد.

بعد از خواندن این مطلب و فکر کردن در مورد آن باید این واقعیت را بپذیریم که یکی از عوامل کلیدی دست دادن نیت در عمل است.همانند همه چیزهائی که در زندگی برای آن اراده می کنیم باید روی بر قراری ارتباط نیز تمرکز کنیم و قطعا بطور طبیعی خواهیم توانست تا این 7مورد را بکار ببندیم.
شما طبیعی ترین بخش فرایند ارتباط را به دست دادن با دیگری اختصاص می دهید و باید نگاهتان مستقیما به چشمان طرف ارتباط بوده و با لبخند رابطه را بر قرار سازید.و رابطه دستتان
را نیز تنظیم نموده ، روی طرف مقابلتان متمرکز شوید.

واقعیت این است که دارا بودن مهارت در دست دادن ، در تمامی فرهنگها یکی از مهارتهای ضروری برای زندگی است . چرا که برای ما اولین تاثیرگذاری را در ساختن یک رابطه مداوم فراهم می کند .

منبع