مشاعره سنتی

[kalantar48]

در عيش نقد کوش که چون آبخور نماند
آدم بهشت روضه دارالسلام را

[SonBol]

اگر به کوی تو باید مرا مجال وصول
رسد به دولت وصل تو کار من به اصول

[kalantar48]

لیک داند هر که او را منظر است
کاین دهان این سری هم زآن سر است

[SonBol]

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

[kalantar48]

در نعل سمند او شکل مه نو پيدا
وز قد بلند او بالای صنوبر پست

[SonBol]

ترا چنانکه تویی هر نظر کجا بیند
بقدر دانش خود هر کسی کند ادراک

[kalantar48]

کاش با اندیشه ها بیگانه بودم
کاشکی دیوانهء دیوانه بودم

[SonBol]

مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق
راه مستانه زد و چاره مخموری کرد

[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط kalantar48

ممنون عزیز
بسیار زیبا بود و قابل تحسین
از داشتن همراهی چون شما
به خود میبالم


با "د " میگم که بیشترین حرف آخر بود

برگ سبز من

در این چکامه امیری مرا بنام بخواند
زشادی و طرب اندر دلم کنون غوغاست

چه محفل سبزیست در این گذر خدایا
که عشق نیز مهمان مشاعره ماست
( ازخودم )

نوشته اصلی توسط SonBol 2561

تو نیز باده به چنگ آر و ره صحرا گیر
که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا دارد

در این اندیشه ام کنون جانا
که مرغ مینا چه سان نوا دارد
ز جهد و جعد آن کمان ابرو
ببین که نغمه کجا نهان دارد
(بازم از خودم )

نوشته اصلی توسط SonBol 2561

مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق
ره مستانه زد و چاره مخموری کرد

وندر آن خمر که درد دل آن مطرب بود
سر شعر است که شاعر به غزل خوانی کرد
( به جون خودم بازم خودم )

ارادتمند... امیر عباس.... بچه تهرانپارس!!

[SonBol]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به میخانه زدند