درد و دل هاي شبانه تنهاترین تنها

[behnam5555]

انشا واژه ای كه همواره فكر مرا به خود مشغول می كرد .آنوقت ها كه هنوز دانش آموز دوره ی ابتدایی بودم ،نمی توانستم انشای خوبی بنویسم.تمام هم و غمم در ساعت انشا این بود كه چه بنویسم تا هم معلم از آن راضی باشد و هم نزد بچه ها شرمنده نشوم . روزی از دبیر پرسیدم : انشا چیست و چه طور نوشته می شود ؟ دبیرجواب داد : انشا ،انشائه دیگه ! آنچه می نویسی . بعد هم گفت : خوب بنویس ،قلم خوردگی نباشه ،نقطه را بگذار ،حاشیه را رعایت كن و … پاسخ او مرا قانع نكرد .دلم می خواست راه و روش نوشتن انشارا خوب یاد بگیرم تا حاصل فكر و زحمتم را در كلاس بخوانم ،نه اینكه مثل اكثر بچه ها والدینم زحمت نوشتن انشا را برایم بكشند وهنگام قرائت آن در كلاس از عهده ی تلفظ كلمات سخت عاجز بمانم ومعلم باز هم بگوید : بهتر است زنگ انشا پدرتان را هم بیاورید .بنابراین از دیگران سؤال كردم اما راهنمایی های آنها نیز مرا به نتیجه نرساند . تا این كه بعد از ده سال داستان نویسی فهمیدم كه انشا چیست و چه طور نوشته می شود . بعد خیالم راحت شد . و امازمانی كه به عنوان معلم انشا در كلاس سوم راهنمایی مدرسه سعدی حضور یافتم ،پی بردم دانش آموزان هنوز با مشكلات و دغدغه های زیادی روبرو هستند . هر جلسه چند نفر پیدا می شدند كه انشاننوشته بودند ،بعضی هم از كتابی كپی كرده بودند ،انشای برخی دیگرنیز از نوشته های دانش آموزان دوره ی ابتدایی هم ضعیف تر بود . اغلب آنها با اصول و فنون انشانویسی آشنا نبوده و حتی قادرنبودند یك صحنه یا منظره را توصیف كنند . هیچ یك از دانش آموزان كلاس فوق با مراحل شكل گیری انشا آشنا نبوده و بدون داشتن طرح ورعایت اصول انشا نویسی شروع به نوشتن می كنند و ناگفته معلوم استكه بعد از نوشتن مقدمه های همیشگی كه آنرا حفظ نموده اند ازادامه ی راه عاجز هستند .