ستون سبز (قدرداني از عزيزانمان)

[عاشق]

در مهر بي نظيري در دلبري به نامي ... چشم نو را بنازم كز هر نظر تمامي

در جامه يي پرندين چون شمع در حبابي ... يا چون شراب گلرنگ لغزان ميان جامي

دلهاي عاشقانست در دام گيسوانت ... صد افرين چه صيدي صد مرحبا چه دامي

ميخانه پيش چشمت تشبيه ناصوابي ... گلخانه پيش رويت تصوير ناتمامي

بلبل زند صلايت آن دم كه مي نشيني ... گل سر نهد به پايت وقتي كه مي خرامي

گل يا كه ماهتابي يا زهره يا شهابي ... اي آفتاب مجلس روشن بگوكدامي

ساقي اگر تو باش جان را به مي، فروشم ... وز چشم تست ساغر، جم را دهم به جامي

همسر خوبم
به خاطر همه مهربانيهايت از تو ممنونم

[عاشق]

از تو مي‌پرسم، اي اهورا
چيست سرمايه رستگاري؟
(مي‌رسد پاسخ از آسمان‌ها)‌:
- دل به مهر پدر آشنا كن
دين خود را به مادر ادا كن

اي پدر، اي گرانمايه مادر
جان فداي صفاي شما باد
با شما از سر و زر چه گويم
هستي من فداي شما باد
با شما، صحبت از «من» خطا رفت
من كه باشم؟ بقاي شما باد

اي اهورا
من كه امروز، در باغ گيتي
چون درختي همه برگ و بارم
رنج‌هاي گران پدر را
با كدامين زبان پاس دارم
سر به پاي پدر مي‌گذارم
جان به راه پدر مي‌سپارم

ياد جان سوختن‌هاي مادر
لحظه‌اي از وجودم جدا نيست
پيش پايش چه ريزم؟ كه جان را
قدر يك موي مادر بها نيست
او خدا نيست، اما وفايش
كمتر از لطف و مهر خدا نيست.....

[عاشق]

می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
محو تو آن چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را
بی تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل
یا آنچنانکه بال ِ پریدن عقاب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را